در باره آفرینش زن

در کتاب ودا " کتاب مقدس هندوان در باره آفرینش زن . برهمن، روشنایی شادمانه، آفتاب، گریه ابر، گریز پایی،نعیم ، خودنمایی، طاووس، کمرویی، سختی، الماس، نوای دسته زنبوران، شیرینی، انگبین، خونخواری سحر، تابش گرم آتش،  سردی برف، پرگویی زاغچه، نوای نوازشگر قمری، وفای مرغ حق، درویی، کلنگ را برداشت و با هم در آمیخت و از اینهمه زن را بیافرید و به مرد عطا کرد.

 مرد  پس از هشت روز به نزد برهمن بازگشت. گفت بارخدایا، آفریده ای که به من عطا کردی زندگی مرا تلخ و تباه ساخته دائم شکوه شکایت می کند و آرام نمی گیرد همه اوقات خود را صرف او می کنم . او را از من بگیر.

 آنگاه برهمن زن را از مرد پس گرفت .

 هشت روز سپری شد ومرد بار دیگر به نزد خداوند آمد و گفت. پروردگارا از آن دم که آفریده ات را بتو پس داده ام سخت تنهایم. به یاد می آورم آن اوقات را که در برابر من می رقصید و سرود می خواند و به یاد می آورم چگونه از گوشه چشم به من نظر می افکند و با من بازی می کرد، در آغوشم می گرفت. او را به من بازگردان .

 برهمن گفت : زن را به او باز داد.

.پس از سه روز باز به نزد  برهمن رفت و گفت : بارخدایا درست نمی فهمم ولی یقین دارم که زن برای من بیشتر مایه زحمت  است تا لذت. برمن رحم کن و مرا از دست او برهان."

  ولی این بار برهمن سخت بر آشفت براو بانگ زد:. برو هرچی می خواهی بکن .

مرد فریاد برداشت نمی توانم با او به سر برم .

برهمن گفت:  بی او قادر به زندگی نیستی ."

ومرد همچنانکه اندوهناک دور می شد زیر لب  غر می زد.

وای بر من نه با او می توانم سر کنم و نه بی او قادر به زندگی هستم ، چه کنم