" مسئله طرز رفتار و برخورد با احبائي كه خودرا بهائي ناميده اما به شيوه هايي كه بنظر ما مضر به منافع و مصالح امرالله است ، عمل و اقدام مي كنند، مسئله اي بسيار مشكل.
اگر فكر مي كنيم قادريم :
١- با گفتگويي صريح
- و دوستانه با افراد خاطيء به حل مسئله كمك كرده
- و همزمان با خودداري از از قضاوت
- و محكوميت فرد
- بنحوي تا حد ممكن صميمانه
- طريقي را بنظرمان نوع رفتار معموله در آن مضر به مصالح امرالله و يا منافي با روح تعاليم الهي است
- توضيح وتذكر دهيم
پس بهتر است ابتدا اين روش را آزمايش كرده
٢- وبعد از آن شيوهء سخت تر :
احالهء امر به محفل روحاني متوسل شويم.
اما اگر اين نحوهء عمل نتيجه اي نبخشد
- ويا اساساً احساس كنيم كه پرداختن و رسيدگي كردن به مسئله باين طريق بي فايده است
- ودر عين حال قضيه چنان حاد است كه منافع و مصالح امرالله ايجاب مي نمايد بطور جدي مورد بررسي و رسيدگي قرار گيرد
آنگاه عمل و اقدام صحيح
- طرح آن با محفل روحاني
- و ارائه توضيحات كامل و صريح در بارهء آن
- و اقامهء دلايل و شواهد لازم براي ايضاح و اثبات آن مي باشد.
محفل روحاني نيز :
- پس از فحص
- وبحث كامل مسئله
- بايد به اقدامي حكيمانه ومقتضى مبادرت ورزد
- وكليهء اعضاء گروه موظفند نسبت به هر تصميمي كه توسط محفل روحاني اتخاذ شده وفادار بمانند.
٣- البته حق استيناف از رأي محفل روحاني محلي به محفل روحاني ملي و نيز از محفل به حضرت شوقي رباني ( اكنون بيت العدل اعظم الهي) موجود و محفوظ است.
اما ضروري است كه مسئله در وهلهء اول توسط محفل محلي مورد رسيدگي قرار گيرد.
( ... هنگامي كه مشكلي عيان و آشكار شد :
- و آزادانه توسط مجامع
- و هيأتهايي كه به حق مختار و مسئول بوده
- از هر نوع انگيزه
- و تعصب شخصي بر كنار
- و خالصانه مشتاق كشف بهترين راه حل براي آن مي باشند
- مورد بحث وبررسي واقع شود
آنگاه فرصت مناسبي جهت غلبهء بر آن مهيا خواهد شد.
اما مباحثات و نظريات ديگران
- با نقائص
- وكمبودهايي كه خود به همراه دارند
- كساني كه غير مسئول بوده
- هيچگونه حق و اختياري براي مداخله در آن مسئله ندارند مطمئنا يكي از مؤثرترين و كارآمدترين علل عوامل - بلى مؤثرترين و كارآمدترين- جهت تشتت و تفرق جامعه است واهميت و لزوم خاتمه دادن به اينگونه رفتارها بايد به كليهء احباء تصريح وتاكيد گردد".
حضرت ولي امرالله ١٩٢٥ بيان (٣٠٨)
اگر فكر مي كنيم قادريم :
١- با گفتگويي صريح
- و دوستانه با افراد خاطيء به حل مسئله كمك كرده
- و همزمان با خودداري از از قضاوت
- و محكوميت فرد
- بنحوي تا حد ممكن صميمانه
- طريقي را بنظرمان نوع رفتار معموله در آن مضر به مصالح امرالله و يا منافي با روح تعاليم الهي است
- توضيح وتذكر دهيم
پس بهتر است ابتدا اين روش را آزمايش كرده
٢- وبعد از آن شيوهء سخت تر :
احالهء امر به محفل روحاني متوسل شويم.
اما اگر اين نحوهء عمل نتيجه اي نبخشد
- ويا اساساً احساس كنيم كه پرداختن و رسيدگي كردن به مسئله باين طريق بي فايده است
- ودر عين حال قضيه چنان حاد است كه منافع و مصالح امرالله ايجاب مي نمايد بطور جدي مورد بررسي و رسيدگي قرار گيرد
آنگاه عمل و اقدام صحيح
- طرح آن با محفل روحاني
- و ارائه توضيحات كامل و صريح در بارهء آن
- و اقامهء دلايل و شواهد لازم براي ايضاح و اثبات آن مي باشد.
محفل روحاني نيز :
- پس از فحص
- وبحث كامل مسئله
- بايد به اقدامي حكيمانه ومقتضى مبادرت ورزد
- وكليهء اعضاء گروه موظفند نسبت به هر تصميمي كه توسط محفل روحاني اتخاذ شده وفادار بمانند.
٣- البته حق استيناف از رأي محفل روحاني محلي به محفل روحاني ملي و نيز از محفل به حضرت شوقي رباني ( اكنون بيت العدل اعظم الهي) موجود و محفوظ است.
اما ضروري است كه مسئله در وهلهء اول توسط محفل محلي مورد رسيدگي قرار گيرد.
( ... هنگامي كه مشكلي عيان و آشكار شد :
- و آزادانه توسط مجامع
- و هيأتهايي كه به حق مختار و مسئول بوده
- از هر نوع انگيزه
- و تعصب شخصي بر كنار
- و خالصانه مشتاق كشف بهترين راه حل براي آن مي باشند
- مورد بحث وبررسي واقع شود
آنگاه فرصت مناسبي جهت غلبهء بر آن مهيا خواهد شد.
اما مباحثات و نظريات ديگران
- با نقائص
- وكمبودهايي كه خود به همراه دارند
- كساني كه غير مسئول بوده
- هيچگونه حق و اختياري براي مداخله در آن مسئله ندارند مطمئنا يكي از مؤثرترين و كارآمدترين علل عوامل - بلى مؤثرترين و كارآمدترين- جهت تشتت و تفرق جامعه است واهميت و لزوم خاتمه دادن به اينگونه رفتارها بايد به كليهء احباء تصريح وتاكيد گردد".
حضرت ولي امرالله ١٩٢٥ بيان (٣٠٨)
No comments:
Post a Comment