به گزارش بازداشت به نقل از رادیو زمانه از خرداد ۱۳۶۰ شهرداری تهران تکه زمینی را که در جاده خراسان در ۱۵ کیلومترى تهران و در کنار گورستان‌های اقلیت‌های دینی بود به محلی برای دفن «کافران» اختصاص داد و زندانیان سیاسی چپ اعدام شده در زندان‌های تهران در آن به خاک سپرده شدند. خاوران، تکه زمینی خشک و فاقد هرگونه امکانات اولیه یک گورستان رسمی است که مقامات حکومتی به آن «لعنت‌آباد» یا «کفرآباد» می‌گفتند.
زندانیان طیف چپ که در ۳۱ خرداد ۱۳۶۰ در پی آغاز سرکوب‌های گسترده، بازداشت و اعدام شدند و ١۵ تن از اعضای سازمان پیکار که در ٣١ تیر ماه ١٣۶٠ اعدام شدند، از جمله نخستین افرادی هستند که در خاوران به خاک سپرده شدند. همچنین شماری از مجاهدینی که در سال‌های نخست دهه ۶۰ در درگیری کشته شده بودند از جمله موسی خیابانی و کسانی که به همراه او کشته شدند نیز در خاوران دفن شده‌اند. بر اساس اعلام جامعه بین‌المللی بهاییان علاوه بر زندانیان سیاسی، بیش از ۵۰ بهایی اعدام شده نیز بدون اطلاع به خانوادههایشان و در شرایطی مشابه با زندانیان سیاسی دهه ۶۰ در خاوران (و به‌طور مشخص در بخش متعلق به زندانیان سیاسی) به خاک سپرده شدند. در مجموع، اسامی ۵٢ نفر از اعضای جامعه بهایی ثبت شده است که مقامات قضایی به خانوادههایشان اطلاع داده‌اند که آنها را پس از اعدام در محلی در خاوران دفن کرده‌اند. برخی از آنها به‌طور دسته جمعی به خاک سپرده شده‌اند.
برگرفته از کتاب «داستان ناتمام»، مادران و خانواده‌های خاوران، سه دهه جستجوی حقیقت و عدالت، انتشارات عدالت برای ایران ١٣۹۴
زندانیان طیف چپ که در ۳۱ خرداد ۱۳۶۰ در پی آغاز سرکوب‌های گسترده، بازداشت و اعدام شدند و ١۵ تن از اعضای سازمان پیکار که در ٣١ تیر ماه ١٣۶٠ اعدام شدند، از جمله نخستین افرادی هستند که در خاوران به خاک سپرده شدند. همچنین شماری از مجاهدینی که در سال‌های نخست دهه ۶۰ در درگیری کشته شده بودند از جمله موسی خیابانی و کسانی که به همراه او کشته شدند نیز در خاوران دفن شده‌اند. بر اساس اعلام جامعه بین‌المللی بهاییان علاوه بر زندانیان سیاسی، بیش از ۵۰ بهایی اعدام شده نیز بدون اطلاع به خانوادههایشان و در شرایطی مشابه با زندانیان سیاسی دهه ۶۰ در خاوران (و به‌طور مشخص در بخش متعلق به زندانیان سیاسی) به خاک سپرده شدند. در مجموع، اسامی ۵٢ نفر از اعضای جامعه بهایی ثبت شده است که مقامات قضایی به خانوادههایشان اطلاع داده‌اند که آنها را پس از اعدام در محلی در خاوران دفن کرده‌اند. برخی از آنها به‌طور دسته جمعی به خاک سپرده شده‌اند.
برگرفته از کتاب «داستان ناتمام»، مادران و خانواده‌های خاوران، سه دهه جستجوی حقیقت و عدالت، انتشارات عدالت برای ایران ١٣۹۴
No comments:
Post a Comment