گالیله

#گالیله

گالیلئو گالیئی (گالیله) در ۱۵ فوریه ۱۵۶۴ در شهر پیزای ایتالیا به دنیا آمد. پدر گالیله، وینچنزو از موسیقیدانان به نام ایتالیا بود.

ابتدا قرار بود در کلیسا برای کشیش شدن مشغول شود اما پدرش وی را به تحصیل در رشته پزشکی در دانشگاه پیزا فرستاد. گالیله طب را نیاموخت اما به جای آن به مطالعه ریاضیات پرداخت و به آن علاقه‌مند شد به گونه‌ای که در سال ۱۵۸۸ توانست به عنوان مدرس ریاضیات در همین دانشگاه به کار مشغول شود.

سه سال بعد به دانشگاه پادوا رفت و به تدریس هندسه، مکانیک و نجوم پرداخت. وی تا سال ۱۶۱۰ آموزش و پژوهش را در این دانشگاه ادامه داد و بیشترین دستاوردهای علمی و تحقیقاتی وی مربوط به همین دوره‌است.

گالیله پیرو مذهب کاتولیک بود. وی با مارینا گامبا ارتباط داشت و از وی دارای دو دختر و یک پسر شد، اما هرگز با او ازدواج نکرد. 

گالیله با مطالعات خود به نتیجه رسید که آنچه نیکلاس کوپرنیک مطرح کرده بود، دال بر حرکت زمین به دور خورشید، حقیقت دارد. 

او به ویژه پس از انتقال به دانشگاه شهر پادوا، با شور و شوق بیشتری به دفاع از این دیدگاه پرداخت. کلیسای کاتولیک به مرکزیت زمین معتقد بود، و به پیروی از متن "سفر آفرینش" تورات (عهد قدیم) قرن‌ها آموزش داده بود که خداوند نخست زمین را آفرید و سپس عرش و سماوات (خورشید و ستارگان) را پیرامون آن به حرکت در آورد. 

سران کلیسا از گالیله خواستند از عقاید تازه دست بردارد و تنها نظریات مورد قبول کلیسا را آموزش دهد، اما گالیله به هشدار‌های آنها توجهی نکرد تا آنکه رسما "برای ادای توضیحات" به رم احضار شد.

او ۶ماه را در بازداشت گذراند تا اینکه در تاریخ ۲۲ ژوئن ۱۶۳۳ در سن شصت ‌‌‌‌‌‌و نه‌‌‌‌‌‌ سالگی زمانی که با روپوش سفید ویژه‌‌‌‌‌‌ی توبه‌‌‌‌‌‌کاران، به تالار بزرگ می‌‌‌‌‌‌نروا وارد شد. 

در دادگاهی به ریاست پاپ اروین هشتم، و در برابر دادگاه تفتیش عقاید مجمع روحانیت «بارگاه مقدس» با شرکت ده کاردینال انتصابی، اظهار ندامت کرد و بر کتاب مقدس سوگند یاد نمود و مورد عفو کلیسا واقع گشت.

با این حال کتاب های او تا سال ۱۸۳۵ در فهرست کتاب های ممنوعه کلیسا جای داشت. 

گالیله در ۸ ژانویه ۱۶۴۲ در سن هفتاد و هفت سالگی درگذشت.

چهار قرن بعد پاپ ژان پل دوم در سال ۱۹۹۲ رسوایی محاکمه گالیله را "سوءتفاهمی دردناک" در تاریخ مسیحیت دانست که از تقابل دانایی و ایمان زاده شده بود. 

در فوریه ۲۰۰۹ واتیکان مراسمی رسمی برای بزرگداشت گالیله برگزار کرد.

در عکس علاوه بر نقاشی صحنه دادگاه

امضاء رسمی گالیله نیز وجود دارد، و همچنین انگشت اشاره او دیده میشود.

دانشمندان قرن هفدهم ، ۹۵ سال پس از مرگ انگشت او را در هنگام تدفین رسمی از بدنش جدا میکنند.

گویا گالیله در روز دادگاه، پس از توبه با این انگشت خطی بر زمین میکشد و خطاب به زمین میگوید :

" این تو هستی که میچرخی "